Alosza - Śro Mar 31, 2010 09:31 Temat postu: Kiedy dusza jest uleczona Rozmowa z Ewą Woydyłło przeprowadzona przez Zbigniewa Jasinę, opublikowana w szczecińskim Kurierze 20 listiopada 2009. Kiedy dusza jest uleczona? - Czy wybitny "lekarz duszy", taki jak Pani, potrzebuje jakiejś teorii człowieka? Czy musi na przykład przyjąć za jednymi filozofami, że człowiek jest z natury dobry, albo za innymi - że raczej zły? TAK, JA PRZYJMUJĘ, ŻE CZŁOWIEK JEST Z NATURY DOBRY. TYLKO KILKA PROCENT TO LUDZIE Z NIEODWRACALNĄ SKAZĄ MORALNĄ. SĄ KIMŚ TAKIM, JAK HANIBAL LECTER Z FILMU "MILCZENIE OWIEC". NAWET ZBRODNIARZE POKROJU HITLERA, STALINA CZY POL POTA ZOSTALI NA DUSZY OKALECZENI W DZIECIŃSTWIE, CO WYNIKA Z ICH HISTORII ŻYCIA. I NIKT PO DRODZE NIE POMÓGŁ IM UZDROWIĆ ZMARTWIAŁEJ I CHOREJ DUSZY. A przez jakie okulary widzi "swoich" alkoholików czy narkomanów doktor Ewa Woydyłło? UWAŻNIE ICH SŁUCHAM, DODAJĘ ODWAGI, BY PRZESTALI SAMI SIEBIE (I PRZY OKAZJI INNYCH) OKŁAMYWAĆ, A GDY OBUDZĘ W NICH ZAUFANIE, TO OKAZUJE SIĘ, ŻE UZALEŻNIENI NICZYM NIE RÓŻNIĄ SIĘ ODE MNIE Z WYJĄTKIEM WIĘKSZEGO LĘKU, ŻE SOBIE NIE PORADZĄ Z EMOCJAMI, UCZUCIAMI, PROBLEMAMI I ŻYCIEM W OGÓLE - I DLATEGO NAUCZYLI SIĘ UŻYWAĆ TEGO TOKSYCZNEGO LEKARSTWA, JAKIM SĄ ZMIENIAJĄCE ŚWIADOMOŚĆ LUB CHWILOWO POZWALAJĄCE ZAPOMNIEĆ UŻYWKI ALBO NAWYKOWE ZACHOWANIA DAJĄCE GWAŁTOWNĄ, ACZ CHWILOWĄ, PRZYJEMNOŚĆ (NP. OBJADANIE SIĘ, HAZARD, SEKS, ZAKUPY ITP). Zdrowa osoba nie idzie do psychologa, a tym bardziej do psychiatry. Czy lata kontaktów z dewiacjami, uzależnieniami etc. nie zmieniają spojrzenia na tak zwanych normalnych ludzi? CO TO ZNACZY "NORMALNY CZŁOWIEK"? PRZECIEŻ KAŻDY CZASEM CIERPI PSYCHICZNIE, NP. Z POWODU PORZUCENIA, CZYJEJŚ ŚMIERCI CZY INNEJ WIELKIEJ STRATY. KAŻDEGO SPOTYKAJĄ MNIEJSZE LUB WIĘKSZE PORAŻKI, CHOROBY, KAŻDY MUSI ZMIERZYĆ SIĘ Z PERSPEKTYWĄ WŁASNEJ ŚMIERTELNOŚCI. LUDZIE NORMALNI TO LUDZIE WRAŻLIWI, WIĘC REAGUJĄ NA TRUDNE SYTUACJE NIEKIEDY BARDZO GŁĘBOKO. PSYCHOLOG, PSYCHIATRA, DOŚWIADCZONY PRZEWODNIK ŻYCIOWY (NIEKONIECZNIE Z DYPLOMEM "POMAGACZA") MOŻE WIĘC BYĆ POMOCNY W NABRANIU DYSTANSU I AKCEPTACJI WOBEC NAJTRUDNIEJSZYCH SPRAW. I LUDZIE, KTÓRZY Z TAKIEJ POMOCY KORZYSTAJĄ WCALE NIE STAJĄ SIĘ PRZEZ TO "NIENORMALNI". TO TROCHĘ TAK, JAK Z KORZYSTANIEM Z USŁUG DENTYSTY. TEN MA NAJDŁUŻEJ "BIAŁY UŚMIECH", KOMU DOBRY FACHOWIEC POMAGA DBAĆ O ZĘBY. Przecież Zygmunt Freud swoją koncepcję człowieka i świadomości wywiódł z obserwacji pacjentów psychiatrycznych... ZYGMUNT FREUD WIELE OBSERWACJI POCZYNIŁ TAKŻE NA WŁASNYM PRZYKŁADZIE. Czy to nie on (Freud) wszczepił nam nieufność do takich pojęć jak "norma", "zdrowie psychiczne"? Pokazywał, że granica między "zdrowiem" a "chorobą" jest płynna, często umowna. Jak np. między "lubiącym wypić" a alkoholikiem. ABY OSTROŻNIE POSŁUGIWAĆ SIĘ TAKIMI POJĘCIAMI JAK "NORMA" CZY "ZDROWIE PSYCHICZNE" NIE TRZEBA ODWOŁYWAĆ SIĘ DO FREUDA, LECZ DO WŁASNEGO ZDROWEGO ROZSĄDKU. JEŻELI SCHIZOFRENIK PODCZAS REMISJI CZY NIEPIJĄCY ALKOHOLIK LUB CZYSTY NARKOMAN ZACZNĄ FUNKCJONOWAĆ ZGODNIE Z NORMAMI SPOŁECZNYMI I PRAWNYMI, TO MOŻNA ICH UWAŻAĆ ZA LUDZI ZDROWYCH. ALE ...DO CZASU, CZYLI TAK DŁUGO, JAK NIE WZNOWIĄ SIĘ OBJAWY CHOROBY. ALE CZYŻ NIE DOTYCZY TO KAŻDEGO Z NAS? PRZECIEŻ KAŻDY CZŁOWIEK MOŻE NAGLE NARUSZYĆ JAKĄŚ NORMĘ, NP. KOGOŚ ZGWAŁCIĆ, COŚ UKRAŚĆ, KOGOŚ UDERZYĆ, PRZEJECHAĆ SAMOCHODEM PIESZEGO, ALBO WSIĄŚĆ DO AUTA PO ALKOHOLU. CZY BĘDZIE TO WTEDY NADAL "CZŁOWIEK NORMALNY"? MOIM ZDANIEM - NIE. ALE JEŻELI KTOŚ TAKI PRZESTANIE SIĘ ZACHOWYWAĆ JAK "NIENORMALNY", TO POWRACA DO NORMY. CZŁOWIEK MA TAKĄ MOC, CO WIDZĘ NA PRZYKŁADZIE SETEK OSÓB UZALEŻNIONYCH, KTÓRYM UDAJE SIĘ SKUTECZNIE UWOLNIĆ OD NAŁOGU. WTEDY SĄ TO CZĘSTO BARDZIEJ NORMALNI LUDZIE, NIŻ TZW. "NORMALNI". Jednak lekarz duszy nie może się zadowolić truizmami w rodzaju "wszyscy jesteśmy od czegoś uzależnieni". Bo może i wszyscy, ale niektórzy potrzebują pomocy. Jak ich Pani odróżnia, "wybiera"? JEŻELI JAKIEŚ NAWYKOWE ZACHOWANIE SZKODLIWIE WPŁYWA NA ZDROWIE, STOSUNKI Z LUDŹMI, PRACĘ I INNE OBOWIĄZKI - TO TRZEBA TO ZACHOWANIE JAK NAJSZYBCIEJ I NAJSKUTECZNIEJ POWSTRZYMAĆ. WTEDY UWAŻAM JE ZA "NAŁÓG". INNE RODZAJE UZALEŻNIEŃ, NP. NOTORYCZNE SŁUCHANIE MUZYKI, NOTORYCZNE MODLENIE SIĘ, NOTORYCZNE CZYTANIE KSIĄŻEK, CZY NAWET BEZGRANICZNE ODDANIE SWOJEJ PRACY - JEŻELI KTOŚ Z TEGO POWODU NIE PŁACZE - TO JEST TO PASJA, MISJA, POŚWIĘCENIE, ODDANIE. MATKA TERESA ŻYŁA JAK PRACOHOLIK I FANATYCZKA POMAGANIA CIERPIĄCYM I BYŁABY OSTATNIĄ OSOBĄ, KTÓRĄ CHCIELIBYŚMY POSŁAĆ NA TERAPIĘ UZALEŻNIENIA. WYBÓR STYLU ŻYCIA - BYLEBY NIE SZKODZIŁ INNYM (W SENSIE INDYWIDUALNYM I SPOŁECZNYM) DOPUSZCZA NIEZLICZONE MOŻLIWOŚCI SAMOREALIZACJI. W czym można pomóc? Kiedy na przykład może Pani powiedzieć: "ta dusza jest uleczona"? MIARĄ ZDROWIA DUCHOWEGO JEST ZDOLNOŚĆ DO UCZUĆ WYŻSZYCH, POCZUCIE HUMORU I POGODA DUCHA. UCZUCIA WYŻSZE TO: MIŁOŚĆ, PRZYJAŹŃ, WYBACZENIE, UCZCIWOŚĆ, TROSKLIWOŚĆ, OPIEKUŃCZOŚĆ, EMPATIA, WSPÓŁCZUCIE, ŻYCZLIWOŚĆ, LOJALNOŚĆ I WIERNOŚĆ. POCZUCIE HUMORU TO DYSTANS, W SZCZEGÓLNOŚCI DO SAMEGO SIEBIE. POGODA DUCHA TO WIĘCEJ NIŻ SZCZĘŚCIE, BO MOŻE TRWAĆ NIEPRZERWANIE, A SZCZĘŚCIE ZE SWEJ NATURY JEST CHWILOWE. "ULECZONA DUSZA" TO TE TRZY RZECZY. "Nędzniejszego nie ma nic pod słońcem niż rodzaj człowieczy" - pisał Homer, zgodnie z podszytą tragizmem wizją Greków. Dziś nie chcemy uznać, że cierpienie jest częścią ludzkiego losu, ale mądry lekarz chyba nie wszystko próbuje "uleczyć"? HOMER CHYBA NIE NAPISAŁ "NĘDZNIEJSZEGO"... TO MOŻE BYĆ KWESTIA PRZEKŁADU I NASTAWIENIA TŁUMACZA TYCH SŁÓW. TRZEBA BY TO SPRAWDZIĆ. DLA MNIE TO ZDANIE LEPIEJ BY BRZMIAŁO TAK: "NIE MA NIC SMUTNIEJSZEGO NIŻ RODZAJ CZŁOWIECZY". BO TAK NIESTETY UWAŻAM. POJEDYNCZYM OSOBOM MOŻE PRZYTRAFIĆ SIĘ LOS SPOKOJNY I DOBRY, "RODZAJOWI CZŁOWIECZEMU" NIESTETY PRZYTRAFIŁ SIĘ LOS OKRUTNY, ZŁOWROGI, PEŁEN WOJEN, CIERPIEŃ, CHORÓB, KRZYWD - I TO PRZEZ WSZYSTKIE EPOKI, PRZEZ CAŁE DZIEJE I W KAŻDYM ZAKĄTKU ZIEMI. I NAWET JEŻELI KIEDYŚ SAMI LUDZIE PRZESTALIBY SIĘ ZABIJAĆ I RANIĆ, TO I TAK BĘDZIEMY CHOROWAĆ I UMIERAĆ, PRZEWAŻNIE NIESTETY W NIEOPISANYCH CIERPIENIACH. NIE OMIJA TO NAWET MAŁYCH DZIECI, WIELKICH TWÓRCÓW I WYNALAZCÓW, LUDZIE NAJPIĘKNIEJSZYCH I NAJMĄDRZEJSZYCH, MĘŻÓW STANU, KRÓLÓW I WODZÓW, A NAWET ŚWIĘTYCH. I TO ZAPEWNE MIAŁ HOMER NA MYŚLI. Psychologia jest teraz modna, co gwiazdy tej dyscypliny naraża na szczególne pokusy. Co Pani sądzi o typie "przewodnika duchowego", brylującego w mediach i na salonach? BO JA WIEM? NIECH SOBIE BRYLUJĄ. MOŻE KTOŚ ICH W TYCH MEDIACH USŁYSZY I NABIERZE ODWAGI ŻEBY ZWRÓCIĆ SIĘ O POMOC. UWAŻAM, ŻE WCIĄŻ ZBYT WIELU LUDZI NIEPOTRZEBNIE KRYJE SIĘ ZE SWYMI PROBLEMAMI ZAMIAST POPROSIĆ O RADĘ I POMOC FACHOWĄ. Wiem, że Pani również ma liczne grono "wyznawców". Nigdy nie kusiło Panią, aby wejść w rolę takiego przewodnika, albo guru? JEŻELI SAMEMU UWAŻA SIĘ ZA GURU, TO NARCYZM. ALE JEŻELI INNI KOGOŚ UWAŻAJĄ AUTORYTET, TO W PORZĄDKU. POD WARUNKIEM, ŻE SIĘ NIE NADUŻYWA SWOJEJ WŁADZY NAD LUDŹMI, KTÓRZY PRZYCHODZĄ PO POMOC. ŻYCIE TO NA SZCZĘŚCIE WERYFIKUJE I ZBYT DŁUGO NADUŻYWAĆ WŁADZY NAD INNYMI NIE MOŻNA. Jednak lekarzowi duszy też potrzebny jest jakiś rodzaj satysfakcji, choćby dla duchowej regeneracji. Przecież to praca ogromnie obciążająca i wyczerpująca emocjonalnie. Co Panią "odnawia", motywuje? MOJE WŁASNE OSOBISTE ŻYCIE: BLISCY LUDZIE, ZWIERZĘTA W MOIM DOMU, KSIĄŻKI, KTÓRE CZYTAM I TE, KTÓRE PISZĘ, MUZYKA, KTÓREJ SŁUCHAM, JĘZYKI, KTÓRYCH STALE SIĘ UCZĘ, TURNIEJE TENISOWE, Z KTÓRYCH CZASEM PRZYWOŻĘ PUCHARY, DOM, W KTÓRYM MIESZKAM. NA TEJ LIŚCIE WAŻNYCH SPRAW PRACA ZNAJDUJE SIĘ GDZIEŚ PO ŚRODKU, BO CZĘSTO PRZENIKA SIĘ Z ZAINTERESOWANIAMI. MAM SZCZĘŚCIE, ŻE TAK BARDZO LUBIĘ TO, CO ROBIĘ ZAWODOWO. CZASAMI TRUDNO MI ODRÓŻNIĆ OBOWIĄZKI OD PRZYJEMNOŚCI. DODATKOWĄ MOTYWACJĄ JEST ZAWSZE KONTAKT Z LUDŹMI, KTÓRZY OKAZUJĄ MI WDZIĘCZNOŚĆ ZA POMOC, JAKĄ UZYSKALI DZIĘKI TERAPII LUB MOIM KSIĄŻKOM. Dziękuję za rozmowę. źródło: www.woydyllo.pl |
||||||
