dorota - Czw Cze 24, 2010 09:47 Temat postu: Moje stracone lata! Dopiero teraz zaczynam rozumieć co ja takiego zrobiłam! Przez swoją słabość psychiczną zniszczyłam po części życie sobie i swojej rodzinie, a to tylko dlatego, że nie potrafiłam powiedzieć "NIE" alkoholowi. Mariusz - Czw Cze 24, 2010 10:00 Pamiętaj by godzić się z tym, co zmienić nie możemy, a zmieniać to, na co mamy wpływ. Nie ma sensu teraz dokładać sobie samemu. Pomyśl ile możesz jeszcze zdziałać w Swoim życiu. dorota - Czw Cze 24, 2010 10:23 Moje życie to wielka pustka i poszukiwanie samej siebie. To nie życie, to ruina! Straciłam .......... chyba wszystko co w życiu ważne, pewność siebie, radość życia, zaufanie do samej siebie, zaufanie bliskich......... Zamieniłam to na chwile spędzone z % Moje życie polegało na codziennym planowaniu jak tu by coś wypić. ALE JA JUŻ NIE CHCĘ TAK ŻYĆ!!! Teraz nie piję i powoli zaczynam odkrywać życie na nowo. To jak chwila przebudzenia i wychylanie się zmroku, ze świata ciemności. Mariusz - Czw Cze 24, 2010 10:48
To właśnie dobry moment, na to by wyjść. Jak wielu z Nas -> traciłaś dużo przez alkoholizm, ale uwierz mi, nie straciłaś wszystkiego. Zaufanie można odzyskać, jestem tego przykładem, jak wielu z Nas. Pewność siebie, do odzyskania 
Dziś nie jestem pewny co mnie w życiu spotkać może, ale pewny siebie jestem, o ile chodzi Ci o stosunki między ludzkie. Ufać sobie to właściwie spokojnie możemy, jest jednak duże ALE i lepiej dmuchać sto razy na zimne, niż się później przekonać, że nie daliśmy rady, co do alkoholu to wystarczy, że sobie ufam przez najbliższe godziny 
Radość, zostawiłem sobie to na koniec, gdyż to ją , właśnie alkohol nam zabrał, sponiewierał i mamy czasami nikłe o niej pojęcie. Z nią bywa różnie, niektórzy wpadają w euforie, tuż po odstawieniu alkoholu na kilka dni, często bywa złudna. Jednak ta prawdziwa radość wraca również, jednak na nią trzeba już sobie zapracować. W dużej mierze składa się na nią, właśnie odzyskanie zaufania, pewności, zakończenia nie zakończonych spraw, zrozumienia innych, siebie itd. Ja pamiętam doskonale, jak mi właśnie radości brakowało, takiej szczerej. Dziś jestem szczęśliwym człowiekiem, Ja i Moja rodzina, jednak ta radość nie przychodzi z dnia na dzień. To podobnie jak z upragnionym wyjazdem na urlop, człowiek cieszy się przez cały rok, ale prawdziwa frajda dopiero nadchodzi, gdy już jesteśmy w naszym wymarzonym miejscu na urlopie. 
Wszystko do mnie przychodziło małymi kroczkami, jednak pamiętam, że również to wszystko odchodzi po pierwszym kieliszku, tyle, że dużymi krokami... Pozdrawiam i nie łam się, znam Twoje samopoczucie, każdy je z Nas zna 
Idź tą drogą, a odnajdziesz się na niej, czas naprawdę jest lekarzem dusz. Mietek - Czw Cze 24, 2010 11:35
I tegi chcenia prponuję, bardzo mocno się trzymaj.
To wszystko jest do odbudowania. Jak Mariiusz napisał, powoli małymi kroczkami, a to stracone powróci. U mnie było to samo. brak zaufania, nawet do samego siebie, brak radości, miłości, dokładnie wszystkiego co dotyczyło mojego charakteru i duszy. Jednak kiedy postanowiłem o abstynencji, kiedy trafiłem do Wspólnoty AA, a dalej na terapię, zacząłem wszystko odbudowywać. Nie ważny był czas, nie przeszkadzał mi w tym ból głowy, choć mimo że jestem wrogiem medykamentów, nieraz coś przeciewbólowego wziąłem, ale tylko dlatego żeby nie zapomnieć kim jestem i do czego chcę dążyć. Dziś, mimo że przeżywam dość cięzkie chwile, to jednak radości, zadowolenia z życia, miłości do najbliższych i do ludzi mi nie brakuje. A co najważniejsze ufam sobie. Że mogę się dzisiaj nie napić, że mogę załatwić -rozwiązać problem, że mogę czuć, nieważne co, ale czuć. Mietek - Czw Cze 24, 2010 11:37 Ps. przepraszam coś mi się źle wyklikało, miało być;I tego chcenia proponuję... dorota - Czw Cze 24, 2010 13:29 Niektórzy z Was zaszli już tak daleko a ja jestem dopiero na początku... Są chwile, że czuję radość z tego kroku, który zrobiłam, ale są i również chwile strachu i przerażenia, - jak sobie poradzę, -czy wogóle sobie poradzę, -a co będzie jak polegnę i poddam się??? I w takim właśnie momencie włącza mi się czerwona lampka, która mówi: "MUSISZ DAĆ RADE I NIE PIĆ!" Tylko czy oby nigdy nie spali się żarówka w tej lampce...? azull - Czw Cze 24, 2010 13:46
Dorota, po co zaprzątasz sobie głowę żarówkami? O diodach elektroluminescencyjnych nie słyszałaś nigdy ? Wkręć sobie film, że masz właśnie takiego LEDa w tej swojej lampce, a będziesz miała spokój przynajmniej na kolejnych 10 000 lat. A tak w ogóle to nie zadawaj sobie tych wszystkich pytań: a po co, a na co , a dokąd, a gdzie... jak już ruszyła twoja maszyna trzeźwienia ospale, to nie pij i trzeźwiej, każdego dnia, przez każde kolejne 24 godziny, zobaczysz wówczas co będzie. pozdeawiam Azull bodziu - Czw Cze 24, 2010 13:52
Takie myślenie prowadzi donikąd ... po prostu przydarzyło Ci się, zrobiłaś coś źle ale nie byłaś tego świadoma. Przecież nikt nie wiedział że się uzależni, jak zaczynałem pić to nie miałem takiego zamiaru ...a później to już było po ptokach...stało się . Czasu się nie cofnie, co było minęło a życie toczy się dalej i z tym życiem można coś zrobić....jak pisze Mariusz;
azull - Czw Cze 24, 2010 14:07 PS. Żeby zrobiło się tak jakoś radośniej, zanucę starą turystyczno-żeglarską piosenkę, która zawsze przyprawia mnie o dobry humor, ... sześć, siedem: Gdzieś na rajdowym szlaku Maj nas z deszczem zapraszał w swe progi Tęczę słońcem tkał na drutach deszczu kurzem ścielił nam rajdowe drogi Ref. To, co było, minęło To, co było, nie wróci Tylko wiatr wędrowny wiatr Nasze piosenki nuci Ciche dźwięki gitary Pozwalały pozwalały płonąć ognisku Z dymem snuł się refren stary Po uśpionym już wrzosowisku Ref. To, co było, minęło To, co było, nie wróci Tylko wiatr wędrowny wiatr Nasze piosenki nuci Często w myślach wracamy Do gitary ogniska i szlaków Z biciem serca piosenek słuchamy Zaglądamy do starych plecaków Ref. To, co było, minęło To, co było, nie wróci Tylko wiatr wędrowny wiatr Nasze piosenki nuci Czas wędrował za nami Zmienił nas i przyjaciół pozmieniał Wszyscy gdzieś się rozbiegli po świecie Dziś zostały już tylko wspomnienia Ref. To, co było, minęło To, co było, nie wróci Tylko wiatr wędrowny wiatr Nasze piosenki nuci Z żeglarskim ahojjjj AA. dorota - Czw Cze 24, 2010 14:13 Macie racje i Ty azull i Ty bodziu, jak zacznę zadawać sobie tyle bezsensownych pytań to sama będę dalej się topić w tym bagnie razem ze swoimi myślami. Chciała bym tak jak dawniej cieszyć się każdą chwilą ale myślę, że wszystko przede mną. 
dorota - Czw Cze 24, 2010 14:19 Było by wspaniale gdyby było tak jak w tej piosence, że to tylko wspomnienia ale u mnie jeszcze bardzo żywe. 
bodziu - Czw Cze 24, 2010 14:21
dorota, to minie ...daj sobie trochę czasu 
kajadda - Czw Cze 24, 2010 14:22
dorota - Czw Cze 24, 2010 14:38 No i właśnie najbardziej boję się tego, że zbocze z tej drogi i trudno będzie mi ją odnaleźć. 
A czasu to mam mnóstwo jak i cierpliwości.
|
||||||||||||||||||||||||
