Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu,
pamiętaj jaki spokój może być w ciszy.

Tak dalece jak to możliwe, nie wyrzekając się siebie,
bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi.

Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchając też tego, co mówią inni: nawet
głupcy i ignoranci, oni też mają swą opowieść.

Jeżeli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały,
albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.

Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami. Wykonuj z sercem swą
pracę, jakkolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych
kolejach losu.

Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach - świat bowiem pełen jest
oszustwa. Lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do
wzniosłych ideałów i wszędzie
życie jest pełne heroizmu.

Bądź sobą, a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć; nie bądź cyniczny wobec miłości,
albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak
trawa.

Przyjmuj pogodnie to, co lata niosą, bez goryczy wyrzekając się przymiotów
młodości.
Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie. Lecz
nie dręcz się tworami wyobraźni.
Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie. Jesteś dzieckiem
wszechświata: nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj i czy to jest
dla ciebie jasne czy nie, nie wątp,
że wszechświat jest taki jaki być powinien.

Tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o Jego istnieniu i
czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe pragnienia; w zgiełku
ulicznym, zamęcie życia,
zachowaj pokój ze swą duszą.

Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze
ten świat jest piękny...

Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy.