Czytelnia - Bolesne wspomnienie hipokampa.
dora - Śro Maj 18, 2011 18:34 Temat postu: Bolesne wspomnienie hipokampa. Bolesne wspomnienia hipokampa.
Ponad połowa pacjentów z depresją ma podwyższony poziom kortyzolu - głównego hormonu stresu.
Jego stężenie we krwi pozwala nawet z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć, czy i kiedy nastąpi nawrót choroby.
Gdy rośnie - wzrasta ryzyko ponownego obniżenia nastroju. Z danych wynika też, że na depresję są narażone zwłaszcza osoby, które nie miały szczęśliwego dzieciństwa: np. były zaniedbywane i wykorzystywane lub straciły jedno z rodziców.W badaniach przy użyciu rezonansu magnetycznego okazało się, że ich hipokampy (hipokamp to część mózgu odpowiedzialna m.in. za przetwarzanie i klasyfikowanie nowych informacji, które mają być zmagazynowane w pamięci) są mniejsze niż w kontrolnej grupie dorastającej bez większych stresów.
Dlaczego?
Bo stres, zwłaszcza długotrwały i przeżywany w dzieciństwie, jest dla komórek hipokampa zabójczy.Ponieważ właśnie ta część mózgu pełni ważnąrolę w przetwarzaniu wspomnień, jednym ze skutków jej uszkodzenia może być niezdolność chorego na depresję do radzenia sobie z bolesnymi wspomnieniami i nadmierna reakcja na wydarzenia, które je przywołują z pamięci.
Z powiązania tych dwóch teorii uczeni wysnuli wniosek, że przeciwdepresyjne działanie leków może polegać na ułatwieniu regeneracji komórek hipokampa, wszystkie preparaty antydepresyjne przywracają bowiem równowagę układu nerwowego i normalizują jego odpowiedź na stres.
Podobną rolę może też pełnić psychoterapia. Ponowne, "bezpieczne" przeżywanie wspomnień może "uaktywniać" właściwe połączenia nerwowe, a "tłumić" te nieprawidłowe.Teoria regeneracji wydaje się prawdopodobna jeszcze z jednego powodu. Otóż większość leków przeciwdepresyjnych zmienia skład chemicznego "koktajlu" rozmaitych substancji w mózgu w ciągu godzin, a co najwyżej dni.
Tymczasem na pierwsze efekty leczenia zwykle trzeba czekać dłużej - nierzadko nawet kilka tygodni.
Gdyby zatem depresja wynikała wyłącznie z zaburzeń równowagisubstancji chemicznych w mózgu, poprawa nastroju powinna następować dużo szybciej. Jeśli jednak w grę wchodzi regeneracja lub tworzenie nowych komórek nerwowych - wówczas kilka tygodni oczekiwania na efekt jest w pełni usprawiedliwione.
Wunibald Muller
|
|
|