Mariusz - Wto Wrz 07, 2010 20:41
No jak nie, jak tak  dzięki.
dora - Sob Wrz 25, 2010 21:14 Czy ktos z Was moze przenies temat Ireny do wspoluzaleznionych, bo jest w alkoholizmie  Ja tego uczynic nie moge...
Bardzo dziekuje 
azull - Sob Wrz 25, 2010 21:19 proszę bardzo. pozdrawiam również bardzo. A. dora - Sob Wrz 25, 2010 21:24 A...dziekuje  hmmm...mowie i mam
azull - Sob Wrz 25, 2010 21:28 
A. hewciu - Sob Wrz 25, 2010 21:34 
dora - Sob Wrz 25, 2010 21:53
dora - Pią Paź 01, 2010 19:24 „Mój przyjacielu Chodź proszę ze mną Coś pokażę Tobie dziś Poznasz tam ludzi Co juz nie piją Jeśli zechcesz Pomóc mogą ci I po gorszej części dnia Ujrzysz słońca blask I przekonasz właśnie się Jak to jest, jak to jest Warto kochać marzyć śnić Dla tych wielu pięknych chwil Warto nie pić – warto żyć”. Moze sie kiedys przyda na wymiane, na stronie glownej
Mariusz - Sob Paź 02, 2010 00:29 Pewnie, że tak, myślę sobie, że co jakiś czas można podmieniać teksty. Kiedyś, gdzieś czytałem, ale zapomniałem, to text jakiegoś utworu chyba. Dzięki Dorcia, myślę, że naszym modom też przypadnie do gustu
dora - Sob Paź 02, 2010 20:44 Modlitwa alkoholika Dodaj mi, Panie, wiary, że mogę zupełnie trzeźwo przejść życia drogę, żeby z bliskimi prawdziwie być, świadomie kochać, świadomie śnić. Obdarz miłością, co nie przemija, żebym nie musiał pustki zapijać. Dodaj odwagi, gdy smutek wielki, lęk czy gniew pchają w stronę butelki. A jeśli wciągnie zdradliwa toń i znów upadnę- podaj mi dłoń. Choć wiem, że będzie nieraz niełatwo, chcę kiedyś trzeźwy pójść w Twoje Światło. dora - Sob Paź 02, 2010 20:59 Modlitwa dla alkoholika Mateńko najświętsza, gorąco cię proszę, ty mną nie pogardzisz, gdy nie śmierdzę groszem. Uczyń mi tę łaskę - dobroć twoja wielka, pewnie moc ma większą niż moja butelka. Od lat niepamiętnych rządzi mną ta pani, jak mam ją porzucić, kiedy żyję dla niej. Zawładnęła bytem - wyprała mi wolę, jeśli jej brakuje - mózg zaczyna boleć. A gdy ją posiadam, szczęście mnie roznosi, daje uniesienie, tarzam się w błogości, ale taka chwila często trwa zbyt krótko, bo tragiczne skutki niesiesz z sobą wódko. Morze łez wylanych przez moją rodzinę, kiedy złość dopada czasem w złej godzinie. Niepojęta siła i moc siedzi w tobie, trudno się wyzwolić - chyba tylko w grobie. Gdy leżę w kałuży i już wstać nie mogę, wtedy sobie mówię - zszedłem na złą drogę. Wytrzeźwieję - szukam, aż żem się rozełkał natręt rzęzi we mnie - butelka, butelka. Proszę cię o Pani, niechaj cud się stanie, usłysz nieszczęśliwca szczere spowiadanie. Naucz mnie pokory, daj mi siłę wielką, bym się cieszył życiem, a gardził butelką. dora - Nie Paź 03, 2010 09:37 Wiem, ze to nie kacik poezji...ale podobaly mi sie
Mariusz - Nie Paź 03, 2010 19:36
A już myślałem
azull - Śro Paź 27, 2010 20:54 Pozdrawiam wszystkich serdecznie. Tak zupełnie bez okazji
A. Franiu - Śro Paź 27, 2010 20:57
bez okazji, wzajemnie i dzięki,
|
||||||||||||
