dancia - Nie Cze 27, 2010 20:20 Właśnie się zajmuję synem, wszystko załatwiam sama, działam bo taka już jestem 
Jak mam czekać aż mąż się za coś weźmie to wolę sama to załatwić. No i tak chyba mężowi jest wygodnie. Podejmę decyzję dotyczącą syna, zajmę się wszystkim. azull - Nie Cze 27, 2010 20:27
sobą nie zapomnij się zająć, o mężu już wszystko napisałaś, teraz pisz i myśl o sobie, o swoim życiu w cieniu alkoholika. Nie masz ochoty zrobić jakiegoś kroku w kierunku światła? Wyjść z cienia... pozdrawiam azull Mietek - Nie Cze 27, 2010 20:51
Otóż, to. najpierw pozałatwiam za wszystkich, a jak zdążę to pomyślę o sobie. A nie przyszło Ci do głowy że to Ty sama takim postępowaniem robisz i mężowi i synowi krzywdę? Oni lubią być malutkimi dziećmi, leniuchami wyręczającymi się żoną, mamą, jeszcze pokombinują, zaprzeczą, a gdzie Ty sama w tym jesteś? Mężowi matkujesz, synowi normalka, a nie wzięłaś tego pod uwagę, że to nie są już dwuletnie dzieci? Jak długo możesz tak pociągnąć? Kiedy zadbasz o siebie? Myślę że skoro zawitałaś na forum to czs aby o tym pomyśleć, o sobie najpierw. Pozdrawia, kukuś - Nie Cze 27, 2010 21:00 witam Cię serdecznie 
dora - Nie Cze 27, 2010 21:45
No wlasnie  Chociaz bys padla na twarz to i tak twoj alkoholik powie, ze to Twoja wina, zawsze bedziesz ta, ktora sie czepia  Ale masz mozliwosc to zmienic...wiec pomysl o sobie Idz na jakas terapie...podreperujesz sie psychicznie...
adela - Nie Cze 27, 2010 21:54 Cześć Dancia Ja też zawsze miałam się zająć sobą potem, jak z męzem bedzie ok itd Ocknęłam się totalnie wypalona, działaj, walcz o siebie i syna I witaj na forum adela współuzależniona dancia - Nie Cze 27, 2010 21:56 azull, Mietku, ja myślę też o sobie, takie tam babskie przyjemności  (żelowe pazurki, fryzjer, spotkania z koleżankami, przyjaciółkami, czytanie książek)
Ale teraz na pierwszym miejscu jest syn, od 5 lipca zczyna terapię na oddziale dziennym w szpitalu (od 8-14). Wczesniej był w ośrodku leczenia uzależnień, z którego uciekł po 3 dniach pobytu, wrócił po kilku godzinach spowrotem(ale to inna historia) Po 2 miesiącach musieliśmy po niego pojechać. Nie dawali sobie rady z jego zachowaniem. Okazało się po testach psychologicznych, psychiatrycznych, że nie uzaleznienie od tabletek jest glównym problemem, ale zaburzenia zachowania. I to trzeba leczyć. To tak w ogromnym skrócie. Załatwiłam nauczanie indywidualne w szkole, skończyło się na nauczaniu w domu i tu moge się pochwalic, a raczej syna. Na świadectwie połowa ocen to 4 reszta 3. Zaczynając naukę w domu od lutego (po feriach zimowych) skończył 2 klasę liceum. ostatnio takie fajne świadectwo miał w 4 klasie podstawówki
To inteligenty i dobry chłopak, ale ma problemy emocjonalne odkąd poszedł do szkoły, najgorzej było w gimnazjum. Odkąd skończył pól roku zaczęły się problemy i mam nadzieje, że jakoś wkońcu z nich wyjdzie, liczę na terapię. 2 lipca wyjeżdżam z synem w góry na 3 dni. Kiedyś bym tego nie zrobiła z obawy przed mężem, co powie, że sie obrazi.... Niestety teraz mam to gdzieś, robię swoje i już się nim nie przejmuję (a może w głębi duszy jednak chciałabym by było ok?, wkońcu dużo dobrych momentów też było). Z mężem nie da się rozmawiać, jak mu coś nie pasuje to się obraża (milknie i juz, a ty się domyślaj o co mu chodzi), i ja tez zaczęłam tak robić wobec niego, bo z synem rozmawiam dużo i tłumaczę, że trzeba rozmawiać. Do niedawna milczałam, ale teraz jestem w takim stanie psychicznym, że jest mi wszystko jedno. Myślę, że to spowodowała też postawa męża wobec syna, jego problemów...i to, że z bólem, strachem byłam sama, żadnego wsparcia ze strony męża. Ostatnio przytulił mnie 15 października, jak szukaliśmy syna uciekiniera grożącego samobójstwem i traciliśmy nadzieję.... dancia - Nie Cze 27, 2010 22:03 Właśnie szukam terapii dla wspołuzależnionych w moim mieście. Mam nadzieję, że psycholog mojego syna co prowadzi oddział dzienny w psychiatryku coś mi podpowie, ona napewno będzie wiedziać, bo w szpitalu tez oddział odwykowy jest. Norbi - Nie Cze 27, 2010 22:15 Witaj Dancia 
azull - Nie Cze 27, 2010 22:16
to super, właśnie to miałem na myśli pisząc abyś zajęła sie sobą... żelowe pazurki, fryzjer, spotkania z koleżankami, przyjaciółkami, czytanie książek też jest ważne, ale terapia najważniejsza. Pozdrawiam Azull Mietek - Pon Cze 28, 2010 00:07
O to mi łaśnie chodziło kiedy zadałem Ci to pytanie
Fryzjer, koleżanka, książka to normalne. Przepraszam wcześniej nie wiedziałem że z Twoim synem synem jest inna sytuacja. To zmienia trochę postać rzeczy. Sam mam córkę autentycznie niepełnosprawną. Natomiast nie mogę zgodzić się z postawą Twojego męża, choć z drugiej strony rozumiem, bo to człowiek uzależniony, choć nie chce o tym wiedzieć. Pozdrawiam serdecznie, i powodzenia życzę. dancia - Pon Cze 28, 2010 08:50 Dziękuję
Ja z natury jestem optymistką, więc musi być dobrze. Po burzy zawsze wychodzi słońce (podobno ) i nie dopuszczam do siebie myśli, że z synem może być źle ( mąż to co innego, ja mu nie pomogę jak sam nie będzie chciał czegos zmienić)
bacha - Pon Cze 28, 2010 08:52 Witaj Dancia
dancia - Pon Cze 28, 2010 08:54 Witaj bacha
kajadda - Pon Cze 28, 2010 09:00
|
||||||||||||||||||||||
