Witaj na stronach niepije.com.pl

[dora]

Z bezsilnością ….. do pogody ducha
Bezsilność, jaka BEZSILNOŚĆ? Muszę przyznać, Ŝe nie pamiętam, abym
uŜywała tego słowa w jakichkolwiek okolicznościach. To słowo oznaczało dla mnie
BEZRADNOŚĆ i NIEMOC, krótko mówiąc, poraŜka! A ja przecieŜ potrafiłam
wszystko, moŜe prawie wszystko. Pracowałam, dbałam o dzieci, męŜa, dom i o wiele
innych, mniej lub bardziej waŜnych spraw. Bezsilność – to nie do mnie. PrzecieŜ
radziłam sobie świetnie, byłam taka zorganizowana i z dnia na dzień rosłam w siłę.
Czułam się spełniona jako mama i Ŝona (jako Ŝona trochę mniej), bo mój mąŜ nie
zawsze pasował do mojego obrazka i do tego, jak wyobraŜałam sobie nasze
małŜeństwo, ale z tym teŜ planowałam sobie poradzić, jak ze wszystkim. No więc
o co chodzi z tą bezsilnością?
A moŜe o to, Ŝe nikt, nawet mąŜ i dzieci, nie widzieli, Ŝe czasami płaczę, bo płakać
nie wypada i to wstyd. Płakałam więc po kryjomu, kiedy było mi naprawdę cięŜko.
MoŜe teŜ o to, Ŝe nikt nie wiedział ile tłumionej złości w sobie noszę, (jak pokrywka
od garnka z wrzątkiem). A moŜe teŜ i o to, Ŝe nikt nie wiedział co czuję, ja sama
zresztą chyba nie bardzo wiedziałam, wstydziłam się swoich uczuć, bez względu na
to jakie były.
Pewnie kręciłabym się tak nadal w tym kole, ale pewnego dnia coś pękło, juŜ nie
dałam rady, opadłam z sił. Byłam nieświadomie BEZSILNA. Okazało się, Ŝe
bezradne dziecko z pytaniem „I co teraz będzie?” to teŜ JA. Tak zburzył się mój
pozorny spokój i moje poukładane Ŝycie.
Potem usłyszałam „Alkoholizm jest chorobą - nie masz na to wpływu!”. Usłyszałam
teŜ, Ŝe jedyną osobą, na którą mogę mieć ewentualny wpływ jestem ja sama. Nie
rozumiałam, tego za bardzo, ale wymyśliłam sobie takie równanie:
”Alkoholizm = Bezsilność = Akceptacja” i powoli zaczęłam to sobie układać w głowie.
Za jakiś czas trafiłam do Al-Anon i poznałam Modlitwę o Pogodę Ducha. Pamiętam,
Ŝe na początku odmawiałam ją na pamięć, tak by nie pomylić słów, ale w miarę
upływu czasu, odmawiałam bardziej świadomie, coraz bardziej rozumiejąc jej wielki
przekaz. Ta Modlitwa jest ze mną codziennie.
Dziś wiem, Ŝe kaŜdego dnia moja bezsilność jest wystawiana na próbę
i kaŜdego dnia mam szansę aby sprawdzić, czy zgadzam się z tym, czego nie mogę
zmienić. Często jest trudno, zdarza mi się teŜ buntować przeciwko bezsilności, bo
przecieŜ „JA potrafię”, ale wówczas sama jestem dla siebie wrogiem. Czasami mam
wątpliwości czy na pewno uznałam b e z s i l n o ś ć zgodnie z Pierwszym
Stopniem? Jednak dzięki Al-Anon w takich momentach pojawia się pokora, często
tylko odrobina pokory, ale to juŜ wystarczy, abym pewne sprawy mogła zobaczyć
inaczej i przestała sprawiać problemy innym i samej sobie.
Dziś rozumiem, Ŝe bezsilność to nie poraŜka, to spokój, to akceptacja ludzi,
rzeczy i spraw takimi jakie są. Bezsilność to krok do przodu w moim zdrowieniu, to
POGODA DUCHA.
Tak właśnie z pomocą BoŜą, próbując się zgadzać z tym czego nie mogę
zmienić, kaŜdego dnia, (mniej lub bardziej) uznaję swą bezsilność. W bezsilności jest
moja Siła i mimo, Ŝe na początku trudno było mi to zrozumieć i zobaczyć, to Bóg
kaŜdego dnia daje mi wiele okazji aby tak właśnie było.
Zakończę cytatem, który znalazłam podczas pisania tych słów chyba (nie)
przypadkiem:
„Nie opieraj się na własnych siłach, ale zasadź mocno podstawy
swej nadziei w Bogu.” /Tomasz à Kempie/