Witaj na stronach niepije.com.pl

[dora]

Rolę kozła ofiarnego przyjmują najczęściej dzieci, dla których problem alkoholowy rodziców jest na tyle bolesny, że nawet chwilowe odwrócenie od niego uwagi przynosi prawdziwą ulgę. W pewnym momencie dziecko odkrywa, że najprostszym sposobem zamaskowania prawdziwych problemów jest stwarzanie problemów zastępczych. Zaczynają się wagary, awantury w szkole, bójki, drobne kradzieże albo ucieczki z domu. Kreatywność dzieci świadomie dążących do przysparzania kłopotów nie zna granic. Kozioł ofiarny jest przeważnie najbardziej przeszkadzającym dzieckiem w grupie. Z tego powodu często usuwa się go z kolejnych szkół i kieruje do zakładów opiekuńczo-wychowawczych. Bycie kozłem ofiarnym to jeden z bardziej drastycznych mechanizmów obronnych. Próbując zagłuszyć problemy alkoholowe rodziny własnymi, coraz bardziej wyszukanymi wybrykami, dziecko nie tylko wyniszcza swój organizm, ale również zaprzepaszcza szanse na społeczną akceptację. Agresywne, zbuntowane kozły ofiarne nie są mile widziane ani w dobrych szkołach, ani na spotkaniach towarzyskich. Dlatego wsparcia szukają wśród osób podobnych sobie. To z kolei potęguje ogólne potępienie.
Uwaga! Dorosłemu kozłowi ofiarnemu trudno dostosować się do ogólnie przyjętych norm – poczynając od przechodzenia na zielonym świetle, a kończąc na płaceniu za zakupy. To bardzo często wyrzutek społeczeństwa, który brak ciepłych relacji z otoczeniem może sobie rekompensować, sięgając po alkohol lub narkotyki.