Witaj na stronach niepije.com.pl

[dora]

Czuję pustkę, lęk i gniew… i pragnę żyć w innym świecie. Psychotyczność u dzieci alkoholików

„Małżeństwo i rodzina są tylko i wyłącznie tym, co sami z nich czynimy”
Carlos Ruiz Zafon

Zacznijmy od wyjaśnienia pojęcia „psychotyczność”. Psychotyczność można najłatwiej określić jako brak altruizmu, uspołecznienia; jest to taka cecha osobowości, która ma charakter psychotyczny.To oznacza, że u takiej osoby naczelną rolę mogą pełnić emocje, potem funkcje poznawcze - odwrotnie jak u zdrowej osobowości. Psychotyczność składa się z takich cech, jak:

- chłód emocjonalny,
- agresja,
- egocentryzm,
- aspołeczność,
- brak empatii,
- impulsywność,
- twórczość.

Jak widać psychotyczność trudno zdefiniować wprost. Posiada ona różnorodne cechy, z których na początku chciałabym omówić twórczość.

Dlaczego twórczość ? bo niewątpliwie jest to cecha pozytywna. Dzieci alkoholików często nie widzą swoich zalet, a kreatywne myślenie na pewno nie jest ich przywarą. Niestety ta cecha zazwyczaj rodzi się w „bólach”.

Mam na myśli to, że dzieci alkoholików często są osobami twórczymi, bo do tego „zmusza” ich życie. W życiu dziecka alkoholika mnóstwo jest negatywnych emocji i bolesnych przeżyć. To wtedy zaczyna się chęć „zamieszkania w innym świecie”. Dziecko zaczyna zagłębiać się w świat fantazji i bajek. Zależnie od wieku te fantazje są różne. Można to zauważyć na przykład kiedy dziesięcioletnie dziecko bawi się ze „zmyślonym przyjacielem”, albo gdy nastolatce bliższe są postaci z książek niż koleżanki ze szkoły . Już pierwsze objawy są widoczne … ale przecież nie w rodzinie alkoholowej, w której panuje atmosfera ciągłego kłamstwa i ukrywania prawdy przed innymi.

Psychika dziecka jest bardzo plastyczna, to dlatego wszelkie wpływy są tak znaczące w jego życiu. To w dzieciństwie kształtuje się osobowość, cechy charakteru. W rodzinie, w której więcej jest emocji złych, niż dobrych dziecko samo buduje sobie „swój” świat. Taki, w którym łatwo jest przetrwać. Taki, w którym jest dużo uśmiechu, kolorów, wszystko jest piękne i spokojne.

To właśnie stąd bierze się najczęściej ta cecha u dzieci alkoholików. Twórczość jest oczywiście cechą dobrą i pożądaną w dzisiejszych czasach. Nie może ona jednak być zgubą dla jej posiadacza. To znaczy, że twórczość nie może przysłonić rzeczywistości. Nie można wiecznie chodzić z głową w chmurach – bo rzeczywistość choć nie jest tak kolorowa – jako jedyna jest naprawdę.

Dlatego tak ważne jest zrozumienie przez każde dziecko alkoholika, że jego cecha – twórczość jest oczywiście bardzo pozytywna, ale w określonych okolicznościach. Nie może też przysłaniać rzeczywistości, a wtedy na pewno będzie ceniona przez innych.

Kolejne cechy składające się na psychotyczność, to : chłód emocjonalny, agresja, egocentryzm, aspołeczność, brak empatii, impulsywność. Po części są one już przez nas poznane i omówione. Warto tutaj wrócić do wcześniejszych artykułów na temat egocentryzmu.

Chłód emocjonalny. To często spotykane zjawisko w domu alkoholika. Ze względu na alkoholizm rodzica, emocje i uczucia schodzą na drugi plan, bądź nie ma ich wcale. Najważniejsze staje się przetrwanie w rodzinie, a nie miłość, rozwiązywanie wspólnie problemów, rozmowa czy przyjaźń. Dziecko, które doświadcza obojętności ze strony rodzica – zazwyczaj również staje się obojętne.

Pustka emocjonalna towarzyszy dziecku alkoholika w dorosłym życiu. A jeśli towarzyszy pustka – to również brak empatii. Dlaczego dzieciom alkoholików często zarzuca się brak współczucia ? Otóż dlatego, że tego również nigdy nie doświadczały. Nie rozumieją czym jest empatia, im nikt nie współczuł – one też nie współczują. I to nie dlatego „żeby zrobić na złość”, tylko dlatego, że po prostu takie uczucia są im zupełnie obce.

To także dlatego może się wydawać, że postawa dzieci alkoholików jest „przeciw ludziom”. Do tego również może dochodzić agresja. A to wiadome, że osoby agresywne nigdy nie są postrzegane pozytywnie. Ale ta agresja może być skierowana także do siebie. Najprościej mówiąc ma na celu wyrządzenie samemu sobie krzywdy. To bardzo częsta cecha dzieci alkoholików. Polega ona między innymi na samookaleczaniu, samooskarżaniu, bezlitosnej samokrytyce, zaniżaniu samooceny. Zazwyczaj ma na celu uregulowanie gniewu nagromadzonego przez różne sytuacje życiowe, regulację lęku i stresu, chęć ukarania siebie za coś (na przykład za jakieś przewinienie, czy też za to, że jest się beznadziejnym i niepotrzebnym – bo tak dzieci alkoholików się czują). Autoagresja może występować z różnych powodów i mieć w każdym przypadku inny cel.

Impulsywność to kolejna cecha przypisana psychotyczności. Osoba impulsywna często zachowuje się gwałtownie, bez zastanowienia, nie potrafi przewidywać skutków swoich zachowań. Wiąże się to też z wcześniej wspomnianą autoagresją, gdyż osoba impulsywna może czuć chęć wyżycia się na sobie, karania siebie. Może także przejawiać postawę wrogą do innych ludzi, co z kolei w pewnym stopniu wiąże się z aspołecznością.

Osoba aspołeczna, to taka, która nie angażuje się w sprawy innych, nie „wchodzi” w życie społeczne, wyłącza się z niego. Jak można zauważyć wszystkie cechy są ze sobą ściśle powiązane.

Psychotyczność u dzieci alkoholików wynika z tego, że wychowywali się w rodzinie alkoholowej, w której brak uczucia, ciepła i odpowiednich wzorców przeniosło się na ich dorosłe życie. Pragnienie życia w innym świecie niestety wiąże się z życiem świecie fantazji, z którego później trudno jest wyjść. Dlatego ważne jest aby każde dziecko alkoholika zrozumiało swoją sytuację i to, że tylko życie w rzeczywistości prowadzi do zdrowia psychicznego!