Witaj na stronach niepije.com.pl

[wercia]

Hej:) Mam 28 lat i duży problem z alkoholem. Upijam się regularnie od ok 5 lat. Choć i wcześniej alkohol występował często w moim życiu. Ale od tych 5 lat piję non stop, góra dzień lub dwa przerwy i znów to samo. Do niedawna upijałam się wieczorami ale teraz piwo otwieram prawie zaraz po porannej kawce. Ot takie śniadanko. No i zaczełam pić wódkę, wcześniej towarzyszyło mi tylko piwo a w tym tygodniu opróżniłam już 3 pólitrówki. Nigdy się nie leczyłam, do niedawna w ogóle wypierałam się problemu. Zaczeło do mnie docierać że ten problem jednak mam m.in. dlatego że odbija mi juz jak wypiję i posuwam się do rzeczy dla mnie niewyobrażalnych. Jestem żałosna. Boję się że nie wyjdę z tego bo od tego picia stałam się taką bezwolną i odmóżdżoną istotą, wszystko widzę jakby przez szybę i to mocno zamazaną, mam bardzo ograniczone zdolności percepcji, problemy z koncentracją, w sumie to już nawet wypowiadać się nie umiem więc wybaczcie mi ten bełkot. Pozdrawiam Wszystkich gorąco i błagam o pomoc.

[bodziu]

wercia,
witaj

[Krzysztof]

"........ że ten problem jednak mam m.in. dlatego że odbija mi juz jak wypiję i posuwam się do rzeczy dla mnie niewyobrażalnych.........."

e tam, niewyobrażalnych. Jak bym był ostatnia świnia, to bym Ci powiedział: popij jeszcze trochę, to dopiero sie przekonasz do czego jestes zdolna !!!!

A mówiac powaznie:
to jest najlepszy moment, zebyś odpowiedziała sobie na jedno podstawowe pytanie: czy chcesz życ ??? Nie czy "chcesz pić" - tylko czy chcesz zyć ???
28 lat, to trochę za wczesnie, żeby już samemu sie skreślić.

A jeżeli chcesz życ, to szoruj piorunem do "mądrych ludzi", którzy Ci pomogą - tylko nie myśl, że da się leczyć przez internet.
I spróbuj dzis już nie żłopać.
powodzenia

[bodziu]

[Franiu]

wercia,
Witaj na forum,
dobrze że zauważasz swoj problem picia w młodym wieku,moze warto udac sie do poradni uzależnien i poprosic o pomoć,tam sa fachowcy którzy maja wiedze w temacie tej choroby i skieruje Cie na wlasciwe tory,nie czekaj,bo "jutro"moze byc za późno,przezz internet nie wytrzeźwiejesz,tutaj możesz otrzymac wsparcie i pewne sugestie jak sobie radzić,
pozdrawiam

[jarox48]

Witaj Werciu

Juz dostalas bardzo dobra rade.Ja moge sie tylko pod nia podpisac.Napewno nie wytrzezwiejesz przez internet.
Werciu ja dzieki osoba o golebim sercu kturzy sa tutaj na forum w ciagu tygodnia zdecydowalem sie na terapie.
Jestem im za to bardzo wdzieczny.Uratowali mi zycie.Wlasnie teraz we wtorek wrocilem z terapii i wiem gdzie cale zycie popelnialem blad.
Sluchaj ich a bedziesz zyla.
Powodzenia i jak najczesciej zagladaj na ta strone.

Jarek alkoholik

[Mariusz]

Wercia, witaj.
Rozumiem Cię doskonale z tą niemocą, ja również nie potrafiłem przestać, dzień, góra dwa to był wyczyn extremalny dla mojej psychiki.
Czasami musiałem spauzować na ten czas, by móc pić dalej gdyż wątroba była tak spuchnięta, że ledwo stopy swoje widziałem z góry.

Ja nie chciałem przestać pić, Ja bardzo chciałem żyć, żyć tak jak inni, dokładnie tak, jak napisał Krzysztof.
Uwierz mi, kilku moich bliskich znajomych i tych mniej, odeszło z tego świata.
Oni też często pili wieczorami, czasami się przytrafiło im i w dzień.
Pamiętaj alkoholizm to nie sposób życia, alkoholizm to śmiertelna choroba, na nią się umiera...
Oczywiście na nagrobku nie napiszą - Tu leży nasz kolega alkoholik.

Rwij na terapie, zgłoś się po pomoc, nie jest to jedyna droga, ale jest to najwłaściwsza z dróg.
Real jest najważniejszy, na forum możemy Cię wesprzeć, podpowiedzieć co i jak.

Pozdrawiam Cię, Mariusz alkoholik.

[kajadda]

[wercia]

Dziękuję za mądre słowa Kochani:) Oczywiście zdaje sobie sprawę że sam internet nie wystarczy. Zlokalizowałam już placówke gdzie mogę sie udać w swojej okolicy. Niedawno przeprowadziłam się tutaj, jest to małe prowincjonalne miasteczko i próżno szukać pomocy tu, na miejscu. Będę musiała dojeżdżać do najbliższego większego miasta i nie kryję że w moim przypadku może to być spore utrudnienie dlatego internet będzie dla mnie nie lada wsparciem.

28 lat to nie czas by umierać. Najgorsze że alkoholizm wkradł się w moje życie tak cichutko i niepostrzeżenie. Studiowałam, wychowywałam dziecko, prowadziłam "normalne" życie, myślałam że mam wszystko pod kontrolą i coż z tego że wieczorem wypiłam piwko, przecież nie po to by się upić.... nie po, to po co? I tak zanim się zorientowałam stałam się emocjonalnym wrakiem człowieka który brzydzi się swojego odbicia w lustrze. Ech...

Dziś nie wypiję nawet kropelki. A w pon. tym pędęm tam gdzie trzeba. A Was proszę trzymajcie kciuki za mnie.

[kajadda]

[Mariusz]

[wercia]

"ja interpretowałam mój obraz jak film i to w kiepskiej rozdzielczości. "

kajadda czy mogę przez to rozumieć i mieć nadzieję że to minie jak przestanę pić? Bo ja mam takie wrażenie jakbym bezpowrotnie straciła już wszystkie szare komórki taka otępiała jestem

[jacek78]

[kukuś]

[kajadda]