Witaj na stronach niepije.com.pl

[dora]

„Koloryt naszego świata wywodzi się ze stosunku do matki, a jego forma ze stosunku do ojca"
Antoni Kępiński

Warto zwrócić uwagę na sytuację, w której w wychowywaniu dziecka nie uczestniczy ojciec. Wbrew pozorom dzieje się tak nie tylko wtedy, kiedy nie ma go fizycznie przy dziecku. Nieobecny jest również, gdy emocjonalnie jest wyłączony z udziału w wychowaniu.

Nieobecność emocjonalna ojca w rodzinie jest dużym zagrożeniem, ze względu na to, że powstaje wtedy dystans między nim a dzieckiem. To prowadzi do wzbudzenia u dziecka poczucia przymusu samotnego funkcjonowania w świecie. A to oznacza, że nieobecność ojca powoduje osamotnienie dziecka.

Wtedy, gdy przyczyną nieobecności emocjonalnej ojca jest jego problem z alkoholem, dziecko wykazuje specyficzne symptomy w swoich postawach i zachowaniach. Przytoczę tutaj kilka najczęściej spotykanych, najbardziej charakterystycznych.

Jedną z konsekwencji nieobecności emocjonalnej ojca w rodzinie jest brak poczucia bezpieczeństwa u dziecka. Ten brak wywołany jest hałaśliwą, uciążliwą atmosferą w domu, awanturami i agresją ojca. Głowa rodziny nie daje poczucia bezpieczeństwa, nie jest oparciem dla dziecka, wręcz przeciwnie – to z powodu jego agresywnych zachowań dziecko czuje się spięte, przestraszone i zlęknione.

To u dziecka ojca alkoholika wiąże się z:
- trudnościami w rozwiązywaniu codziennych kłopotów,;
- przejawami osamotnienia, niepokoju, lęku;
- brakiem poczucia tożsamości w rodzinie;
- nerwicami, chorobami psychosomatycznymi (bóle brzucha, bóle głowy, wymioty, nudności, drżenia);
- zaburzeniami w zachowaniu.

Kolejną z konsekwencji ponoszonych przez dziecko z powodu nieobecności emocjonalnej ojca jest permanentne uczucie niepewności i strachu co do zdrowia i życia ojca i najbliższych. Jest to spowodowane świadomością, że ojciec z powodu choroby alkoholowej może w każdej chwili nie wrócić do domu na noc, zachorować a nawet umrzeć, w innym wypadku może być zagrożeniem dla reszty rodziny.

To u dziecka ojca alkoholika wiąże się z:
- częstszym niż u dzieci z normalnych rodzin występowaniem takich cech jak: nieracjonalność, nieprzewidywalność, naruszanie norm społecznych;
– ponieważ nie ma ono prawidłowych wzorców moralnych i etycznych, nie zna norm panujących w społeczeństwie;
- zachowaniami kompulsywnymi (zachowania kompulsywne to takie, które napawają uczuciem przymusu do powtarzania jakiejś określonej czynności,
- ciągłym poczuciem bezradności i bezsilności, a co za tym idzie – potrzeba posiadania nad wszystkim kontroli i niska samoocena (ciągłe poczucie bezradności oznacza dla dziecka jedno – „jestem nikim, bo nie mogę pomóc rodzinie”).

Kolejnym problemem, który ma związek z alkoholizmem ojca jest brak rozmów z dzieckiem, brak możliwości obserwowania przez dziecko męskich zachowań i reakcji na różne sytuacje.

To u dziecka ojca alkoholika wiąże się z:
- nieprawidłowym obrazem ojca i mężczyzny oraz jego roli w rodzinie,
- mniejszą zdolnością do obdarzania uczuciem mężczyzn,
- szczególnie u dziewcząt (w przyszłości) wiąże się z :
• brakiem zaufania do płci przeciwnej,
• zniekształconym poglądem na mężczyzn,
• nieumiejętnością rozumienia psychiki mężczyzny i dostrzegania jego potrzeb.
- szczególnie u chłopców (w przyszłości) wiąże się z:
• nieudolnym pełnieniem roli ojca w rodzinie,
• niezrównoważeniem emocjonalnym, chwiejnością emocjonalną, nerwowością, drobiazgowością,
• utrudnioną identyfikacją z własną płcią.

To tylko niektóre konsekwencje nieobecności emocjonalnej ojca w rodzinie alkoholowej. Oczywiste jest, że nie wszystkie cechy i zachowania występują u każdego dziecka alkoholika. A jeśli występują, to w różnym stopniu i nasileniu. Często trudno je zauważyć, a tym bardziej identyfikować się z nimi. Trzeba bardzo dobrze znać samego siebie, swoja historię i emocjonalność, aby móc przypisać sobie - będąc dzieckiem alkoholika - powyższe cechy.

W rodzinie alkoholowej pijący rodzic nigdy nie jest w stanie zapewnić dziecku odpowiedniej opieki. Nigdy nie jest w stanie zadbać o dziecko, o jego rozwój –szczególnie psychiczny i emocjonalny. Alkoholik nigdy nie jest tak naprawdę obecny przy dziecku. Najczęściej jest też tak, że rodzic który nie pije, tak bardzo zajęty jest alkoholizmem współmałżonka, że przywiązuje mniejszą uwagę do zajmowania się dziećmi.

Tym sposobem dziecko w rodzinie alkoholowej jest bardzo samotne. Nie pozwala mu to prawidłowo wzrastać, rozwijać się i powoduje przeróżne negatywne konsekwencje, które w silny sposób rzutują na jego przyszłe życie.

Bibliografia:
M. Ochmański, Alkoholizm ojców a sytuacja rodzinna i szkolna dzieci, 1997