Witaj na stronach niepije.com.pl

[bodziu]

marcin63,
Cześć

[marcin63]

witam was wszystkich!
Pare dni nie pisałem nic od siebie ale chyba nie bylo o czym. U mnie jest ok, trzymam sie, pić sie nie chce i regularnie jak narazie uczęszczam na mitingi. Jedna cos chyba do mnie dotarło jezeli chodzi o mitingi, a mianowicie to ze dają mi one niesamowite wyciszenie się we wnatrz i po mitingu ogarnia bardzo przyjemny spokoj. jescze nie tak dawno wracając do domu po pracy to wszystko co bylo wedlug mnie nie tak to mnie denerwowało. teraz jest jakos troche inaczej, poniewaz rzeczy, ktore mnie tak irytowały poprostu niemają dla mnie wiekszego znaczenia, to znaczy poprostu jakos zmienilo się moje podejscie, ze skoro cos jest w domu nie zrobione lub jest zrobione zle to i tak moje nerwy tego nie zmienią wiec po co sie denerwowac? tak samo w przypadku rozmów z zoną, zawsze probowałem jej wmowic swoją racje i wkurzało mnie jak robila cos nie po mojej mysli, teraz tylko jej wysłucham( :) ) i albo jej cos podpowiem albo niepowiem nic. przestalem stawiac na swoje za wszelką cene. Bo po co?
Pozdrawiam

[Franiu]

marcin63,

Obecność drugiego alkoholika jest pomocna,tak to dziala w tym procesie,im cząściej bedziesz chodzil tym bardziej będziesz wyciszony,trzymaj się,

[Mietek]

[jarox48]

Witaj Marcin

[wesley]

Witaj marcin63! Jeśli można,to chciałbym podzielić się swoimi spostrzeżeniami i tym co myślę o swoim trzeźwieniu. Otóż przede wszystkim nie zakładam,że już nigdy nie mogę się napić,to nieprawda - mogę. Mogę każdą ilość,tylko szkodzi mi pierwszy łyk... Jak zrobić aby wypić od razy drugi lub ostatni? Nie da się,trzeba zacząć od pierwszego. Decyzja czy go wziąć należy wyłącznie do mnie,więc póki co decyduję - nie biorę! Nie piję dla siebie samego,nie dla kogoś. Naprawdę nikogo to nie obchodzi,trzeba się tylko o tym przekonać. Na samym początku po prostu ślepo w to uwierzyłem,a przekonanie przyszło z czasem samo. Bo gdy spadłem już na swoje dno i byłem już zbyt głęboko,nikt za mną nie chciał nurkować. Każdy ratował siebie,nawet kosztem tego że mogłem utonąć. Dzisiaj niczemu się nie dziwię i do nikogo nie mam pretensji,to jest normalna kolej rzeczy. Rodzina też była do czasu,w moim przypadku czas oczekiwania na mój powrót z tego dna okazał się zbyt długi. Nie wytrzymali,stracili nadzieję. Wszystko na świecie ma swoją wytrzymałość i swój koniec,a szanse są zawsze pół na pół. W swoich próbach zaprzestania picia też miałem dokładnie takie same -przestanę lub nie,ale w końcu zdołałem zdecydować nad którą połową będę pracował. Jedno w tej chorobie jest pewne - można się z tego wyleczyć,ale nie można wyzdrowieć. Teraz od jakiegoś czasu nie staram się już przekonać,czy to prawda. Nie staram się też nikogo oceniać,nie walczę o swoje racje. Dla alkoholu poświęciłem wszystko i wszystkich,dziś pozostała mi jedna cenna dla mnie rzecz - moja trzeźwość. Na razie to wszystko co mam,ale na początek wystarczy. Wiem,że na inne rzeczy muszę teraz pracować z takim wysiłkiem i włożyć w to cały swój spryt i pomysłowość,jakie wkładałem kiedyś w zdobycie alkoholu. Przede mną długa droga,od kilku lat już nią podążam. Myślę,że Ty też możesz ją wybrać. Ale zapewniam - nikt nie obieca,że jest łatwo! Życzę więc Tobie i sobie samemu też - POWODZENIA!

[marcin63]

witam!

Ja niestety po szesciu miesiącach abstynencji w sobotę zapiłem. tak mi się dobrze wszystko układało w moim trzeźwieniu. chodziłem regularnie na mitingi dwa razy w tygodniu, zapsałem się do klubu abstynenta i prawie codziennie do niego uczęszczałem. nie wiem co sie zadziało w sobote po prostu poszedłem do sklepu jakby nigdy nic i kupiłem sobie cztery piwa. nawet nie mysłalem o tym że jestem alkoholikiem i powinienem powstrzymać chęć napicia się. piłem do wieczora uzupełniając braki w alkoholu. wszystko szlag trafił. Teraz znowu zaczynać wszystko od początku.
Najgorsze ze znów zawiodłem żonę i dzieci.
Pozdrawiam wszystkich

[joluha9566]

wiem doskonale cos na temat zawodzenia swoich najblizszych tyle razy juz myslalam ze wychodze ze swojego dolka a tu za chwile okazywlo sie ze wpadam w jeszcze gorsze bagno zapijalam ....przestali mi juz wierzyc....teraz znowu zaczynam wszystko od poczatku nie pije od miesiaca z hakiem to dopiero raczkowanie ale malymi kroczkami ide do przodu wiesz sam po sobie ze nie jest to ani latwe ani proste ale czymam sie kurczowo nadzieji ze musi sie uda i wyjde z tej beznadziei alkholizmu zycze tobie i sobie tego z calego serca

[Halinka]

[marcin63]

niepracuje na krokach, ani nie pracuje nad sobą. w ciąg na całe szczęście nie wpadlem. Niepotrafie się otworzyć przed nikim i wszystko dusze w sobie az w koncu balon pęka. Eh!
Niewiem jak sobie juz z tym wszystkim radzic, jak życ.

[Mietek]

[Halinka]

Cytat:

Niepotrafie się otworzyć przed nikim i wszystko dusze w sobie az w koncu balon pęka. Eh!

Ja jak trafiłam na grupę AA też tego nie potrafiłam, ale powolutku szukałam wsparcia u poszczególnych członków i prowadziłam z nimi rozmowy oczy w oczy.To na początek.
Nikt z nas nie mówi,że musisz od razu wywalać wszystko na grupie, wystarczy indywidualny kontakt,żebyś poczuł się lepiej i dostał wsparcie.

[Franiu]

[bacha]

[dora]