Witaj na stronach niepije.com.pl

bodziu · Bloger **Pomógł:** 5 razy Wiek: 59 Dołączył: 26 Mar 2010 Posty: 1386

Po dłuższej przerwie trzeba by było coś może napisać? trzeba , nie trzeba ... ale chyba chcę.
Jakoś zatkało mnie na kilka tygodni, sporo się działo w moim życiu i nie zawsze mi się to podobało a jak już sobie poradziłem to znowu pod górkę i na dodatek jeszcze gdzie nie spojrzeć to żałobne nastroje po katastrofie.
Jak tak dzisiaj patrzę na ostatnie tygodnie to nie wiem o czym pisać, wszystko stało się jakieś takie mało ważne chociaż jeszcze kilka dni temu doprowadzało mnie do pasji.
Wszystko co się wydarzyło w ostatnim czasie, sprowadza się do mojego syna, pił przez miesiąc i przez połowę tygodnia robił to będąc u nas. Miałem już dość jego obecności, krzyków i kazań żony, wtedy gdy na moment trzeźwiał. Przysięgał że dzisiaj to już się nie napije a kilka godzin później był pijany do nieprzytomności. Przez cztery tygodnie w każdy weekend był u nas i przeżywaliśmy horror. Ktoś z boku powiedział by ; to czemu pozwalałeś na to?... no właśnie czemu?
Schodziłem mu z drogi, nie angażowałem się w żadne dyskusje bo wiem że niema to najmniejszego sensu. Efekt byłby taki że zostałbym obwiniony za to wszystko a ja nie chcę już być winnym wszystkich nieszczęść świata ... i nie będę. Pomyślałem że jeśli moje słowa nie docierają do syna i do żony to nic nie powiem, niech kiszą się sami w swoim gównie i sami niech zdecydują kiedy zechcą z niego wyjść. Czekałem miesiąc; w niedzielę (ostatnią)syn był trzeźwy,obiecał to matce gdy ta zagroziła że to jest ostatnia jego wizyta u nas. Tego dnia, miał jechać do siebie, wyszedł z domu przed siedemnastą ja pojechałem na mityng. Z mityngu wróciłem przed dwudziestą, cieszyłem się że już pojechał ale niestety ...ZONG ... napisał do matki że wszystkie pociągi do Wrocławia wracają z powrotem i on wraca do domu czyli do nas. Myślałem że eksploduję, wiedziałem że jest pijany i wiedziałem że już dłużej tego nie zniosę ale wziąłem psa i wyszedłem z domu.
Po dwóch godzinach wróciłem, trochę już ostudzony i uspokojony, syn już spał oczywiście nawalony jak sztucer. Od córki usłyszałem że rano mama ma go wyrzucić z domu, wcześnie rano na pierwszy pociąg o 5.00 , więc wstałem wcześniej i o 4.30 byłem już w pracy. Nie chciałem brać udziału w tym wszystkim, pomyślałem że tak będzie lepiej. Syn wyjechał a w domu nikt nic nie mówi na jego temat a ja nie pytam ... nie to że nie jestem ciekaw, bo jestem ale nie chcę prowokować żadnych scysji, bo i po co. Dzisiaj zrobiłem tylko jedną rzecz w kierunku syna; wysłałem mu esemesa z informacją o mityngu AA, miejsce i godzina, w Długołęce czyli tam gdzie pracuje i mieszka. Chyba mam troszkę nadzieje że ma moralniaka i to go skłoni do pójścia na spotkanie, może się mylę ale musiałem spróbować dla własnego spokoju.
Nie wiem czy zajdą jakieś zmiany, jedno co wiem to nie mam już potrzeby zabiegania o jakieś względy czy potrzeby zadowalania swojej rodziny. Nie uzależniam swojego szczęścia od swoich bliskich, chcę być szczęśliwy i będę ... razem z nimi albo bez nich.
Jestem trzeźwy i jestem z siebie dumny a oni nie muszą mnie nawet zauważać, nie są już niezbędni i najważniejsi ... są ważni ale nie najważniejsi.

kajadda

Mietek

jacek78

Alosza

Cześć bodziu <czesc>

Zauważyłem dużo żalu w tym co napisałeś. Żalu i złości na tą sytuację. Wcale mnie to nie dziwi bo sytuacja wygląda na bardzo trudną. Myślę, że powinieneś porozmawiać z żoną i powiedzieć jej jak bardzo ta sytuacja Ciebie boli. Wiesz, to matka i nie gniewaj się na nią, że nie potrafi "wykopać" syna za drzwi. Porozmawiajcie i powiedz o swoich uczuciach bo skąd ktokolwiek miałby je znać jeżeli o nich nie powiesz?

Trzymaj się!
Alosza

bodziu · Bloger **Pomógł:** 5 razy Wiek: 59 Dołączył: 26 Mar 2010 Posty: 1386

kukuś · **Pomogła:** 13 razy Dołączyła: 25 Mar 2010 Posty: 1455

myślę Bodziu , że ta cała sytuacja jest dla Ciebie ciężka . Znosisz ją dzielnie i najlepiej jak potrafisz , nie wtrącasz się ( wychodzisz z psem , wychodzisz wcześniej do pracy ) bo zapewne nie raz już przekonałeś się , że Twoje słowa na nic się zdadzą i ani syn nie przestanie pić , ani żona nie zmieni w stosunku do niego swojego zachowania . Pozostajesz więc bierny , bo po co " dolewać oliwy do ognia " , po co siebie denerwować , skoro i tak to niczego nie zmieni . Wybierasz więc " własny spokój " , ale szczęśliwy tak naprawdę to nie jesteś.....dlatego porozmawiaj z żoną i spróbujcie wspólnie uzgodnić : Jak pomóc naszemu synowi , bo dzieje się z chłopakiem żle ?
Pozdrawiam serdecznie :-D

bodziu · Bloger **Pomógł:** 5 razy Wiek: 59 Dołączył: 26 Mar 2010 Posty: 1386

bacha

kajadda

Wesus

Witaj Bodziu,

Rzeczywiście masz ciężko, i jako ojciec i jako trzeźwiejący alkoholik. Myślałeś o interwencji? Możesz znaleźć dużo informacji na ten temat w necie. Np http://bez-dymka.fm.interia.pl/popup.html.

pozdrawiam W

bodziu · Bloger **Pomógł:** 5 razy Wiek: 59 Dołączył: 26 Mar 2010 Posty: 1386

Wesus

Mietek

Halinka

Cytat:

że jeśli już coś się robi to trzeba być konsekwentnym a tego mojej żonie brakuje.

Przydałaby się terapia żonie, czy nie jesteś w stanie namówić jej na podjęcie pracy nad sobą. O ile pamiętam masz dobry kontakt z córką, więc może z jej pomocą uda się pokazać żonie kierunek działania.
Czy żona dalej nie pali? Jeżeli tak, to znaczy,że jednak potrafi być konsekwentna, gdy jej zależy. Możesz opowiedzieć jej, że mitingi al-alon byłyby z korzystne dla niej.

Do interwencji Ty się nie mieszaj, Ciebie syn nie posłucha.