Witaj na stronach niepije.com.pl

[Felicja]

Miałam rozmowę z moim szwagrem. Powiedział otwarcie - moja siostra a jego żona bardzo dużo pije alkoholu. Zauważył, że jest z tym problem.
Jako koala sama mam dużo problemów. Jak do tej pory udało mi się nie brać odpowiedzialności za problemy w rodzinie mojej siostry. Problem widziałam już dawno. Jednak z tamtej strony nie było znaków, więc też nie było mojej reakcji..... Teraz dywan został uchylony. Na razie powiedziałam szwagrowi żeby się za kilka dni odezwał to podam mu namiary na punkty gdzie jest prowadzona terapia. Niestety nie odezwał się. Zastanawiam się czy odezwać się do niego i te namiary mu podać? Czy porozmawiać z siostrą? Być może chciał żebym problem za niego załatwiła, ale nie bardzo mi się to podoba. Z drugiej strony - siostra bardzo bliska mi osoba, martwię się. Dokąd nie było sygnału od rodziny, nie działałam, teraz furtka uchylona....?

[Mariusz]

[Wesus]

[Franiu]

Felicja,
Tez jestem za tym aby na razie to zostawić w spokoju,będzie taka potrzeba to przyjdzie kolejny raz i będzie rozmawiał z Tobą,
pozdrawiam,

[Mietek]

[hewciu]

Powtorze po kolegach ale jestem takiego samego zdania jak oni
Nic na sile. To ona powinna sama chciec cos z tym swoim piciem zrobic.
Mi zona kilka lat radzila, prosila i nic z tego. Samemu trzeba ta decyzje podjac. Ty mozesz jedynie probwac ja w jakis sposob uswiadomic ale nie wiem czy n=bedzie to dobrze przyjete.

Pozdrowionka.

[Felicja]

Dziękuję bardzo Tak mi podpowiada moja intuicja, która się obudziła w czasie terapii. Macie rację. Dzięki Waszemu zdaniu łatwiej mi podjąć decyzję...... sama nic nie zrobię..... ktoś jeszcze musi tego chcieć..... !

Tylko dlaczego tego jest tak dużo? Tu mój mąż, tu moja siostra, tam mąż sąsiadki, tam mąż koleżanki z pracy, tam gdzieś koleżanka, o ludziki drogie a mogłoby być tak pięknie

Serdeczności

[Mietek]

[kajadda]

[Vieux Vasco]

[kukuś]

[Felicja]

[Mietek]

[Felicja]

Znowu mam dylemat. Mąż wziął pod opiekę psa, był u nas, jako "jego pies", tzn pod jego opieką od sierpnia ubiegłego roku. Od wiosny mąż się odgrażał, że odda go do schroniska, albo gdzieś bo "niegrzeczny" był. Teraz od 3 dni psa niema, mąż popłynął od 3 tygodni - słaba komunikacja z nim jest. Nie wiem co robić, szukać tego psa, czy zostawić całkiem na karb sumienia mojego męża? Psiara jestem. Piesek był wg mnie w porządku, wcale nie był niegrzeczny. To, że za sukami latał to wpisane w normę jest... taka natura. Jeśli zacznę szukać to przejmę na siebie odpowiedzialność mojego męża. Potem okaże się, że to właściwie jest mój pies.... Jeśli nie będę szukać to moje sumienie też trochę popracjuje.....

[Mariusz]

Co do pieska, ja bym go znalazł, zabrał i zabronił dotykać bo w ryj.
Chyba, że Ci nie zależy, ale jakby ktoś mojego psa skrzywdził to by cienko miał

Sorry, ale bezbronnych się broni...