Witaj na stronach niepije.com.pl

[Franiu]

W różnych sytuacjach, w różnych sprawach i wobec różnych osób – inaczej możesz rozwiązywać ten dylemat. Odmawiać może być Ci łatwiej lub trudniej. Ale mimo odmiennego przebiegu różnych sytuacji, można zauważyć pewne dominujące tendencje.
Jeśli chcesz sprawdzić Twoje tendencje do zajmowania postawy asertywnej, uległej, agresywnej i czy skłonność do manipulacji, odpowiedz szczerze na poniższe pytania.
Test zawiera 80 zdań. Jeżeli stwierdzenie uznasz za prawdziwe w stosunku do siebie, oznacz odpowiedź jako „TAK”, a jeśli za nieprawdziwe – „NIE”. Staraj się odpowiadać szczerze, nikt Cię nie sprawdzi, test jest anonimowy. Jego rozwiązanie zajmie Ci około 7 minut.

1. Mam wysokie poczucie własnej wartości.
2. Łatwo wpadam w gniew.
3. Jestem podejrzliwa/podejrzliwy wobec intencji innych ludzi.
4. Często na zadawane pytania odpowiadam krzykiem.
5. Uważam, że nie dorównuję moim kolegom i koleżankom, z którymi mam codziennie kontakt.
6. Zazwyczaj otwarcie mówię o tym, co czuję.
7. Mam zwyczaj udowadnia kolegom i koleżankom, że się mylą.
8. Zazwyczaj podporządkowuję się innym.
9. Wolę sytuację, gdzie inne osoby podejmują za mnie decyzje.
10. Czuję się lepiej, gdy inne osoby dyrygują.
11. Zawsze zdobywam to, na czym mi zależy.
12. Nie obdarzam często moich kolegów/koleżanek zaufaniem.
13. Myślę, że kiedy ktoś okazuje mi sympatię, czegoś ode mnie chce.
14. Podejmując decyzję, zawsze zasięgam opinii innych.
15. Uważam się za osobę wartościową.
16. Umiem prosić o coś w taki sposób, że inne osoby muszą mi to dać.
17. Niezbyt wysoko oceniam własne umiejętności.
18. Staram się zdobywać sympatię kolegów/koleżanek.
19. Często mówię innym, co mają robić.
20. Gdy coś mi się nie udaje, zwykle znajduję winnych wokół siebie.
21. Często ogarnia mnie przygnębienie.
22. Lubię siebie.
23. Otwarcie porozumiewam się z kolegami i koleżankami.
24. Starannie dobieram te fakty dotyczące mojej osoby, o których moi znajomi mogliby się dowiedzieć.
25. Zwykle moi koledzy i koleżanki okazują się gorsi niż ja podczas wykonywania różnych wspólnych zadań.
26. Rzadko odmawiam cudzym prośbom.
27. Bywam osobą złośliwą.
28. Umiem podczas konfliktów znajdować dobre rozwiązania.
29. Często odnoszę wrażenie, że ludzie mnie krytykują.
30. Często martwię się opiniami moich kolegów.
31. Nie potrafię powiedzieć w pewnych sytuacjach słowa ,,NIE”.
32. Lubię dyskutować.
33. Często sądzę, że najlepiej nadaję się do wykonywania pewnych zadań.
34. Potrafię docenić wkład innych ludzi we wspólną pracę.
35. Rzadko mówię wprost, co myślę.
36. Bardzo łatwo mnie urazić.
37. Zwykle zyskuję więcej niż inni ludzie.
38. Często traktuję innych ludzi tak, że czują się ode mnie ważniejsi.
39. Ludzie rzadko mówią mi wprost, że coś się im we mnie nie podoba.
40. Często krytykuję innych ludzi, gdy na to zasłużą.
41. Zdarza mi się, że nie potrafię jednoznacznie wyrazić swego zdania.
42. Mam pewność, że koledzy i koleżanki mnie szanują.
43. Akceptuję siebie.
44. Unikam otwartości w sytuacjach konfliktowych.
45. Łatwo okazuję niecierpliwość.
46. Noszę w sercu wiele zapiekłych uraz.
47. Często pozwalam sobą kierować.
48. Zwykle uwzględniam to, czego koledzy i koleżanki ode mnie chcą.
49. Często odczuwam wrogość wobec innych ludzi.
50. Unikam stresującego mnie patrzenia kolegom/koleżankom prosto w oczy.
51. Obawiam się ujawniania swoich pragnień.
52. Zakładam zazwyczaj, że otrzymanie tego, na czym mi zależy, jest niemożliwe.
53. Często uświadamiam sobie, że koledzy/koleżanki mnie zawiedli.
54. Miewam wątpliwości, czy uczciwie traktuję swoich przyjaciół.
55. Umiem tak zadawać pytania, że uzyskuję potrzebne informacje.
56. Mam zwyczaj omawiać swój punkt widzenia z innymi ludźmi.
57. Staram się być osobą uprzejmą wobec wszystkich.
58. Rewanżuję się zazwyczaj w myśl zasady ,,oko za oko, ząb za ząb”.
59. Mówię przyjaciołom, co myślę bez ,,owijania w bawełnę”.
60. Gdy popełniam błąd mówię: ,,przepraszam”.
61. Zwykle przyjmuję odmowę, czy protest bez złości.
62. Czasem pochopnie oceniam innych.
63. Rzadko ujawniam prawdziwe myśli.
64. Najczęściej robię to, czego chcą inni.
65. Często czuję się kimś gorszym.
66. Myślę, że traktowanie innych tak jak siebie po prostu się nie opłaca.
67. Zdarza mi się nie słuchać innych ludzi.
68. Często ogarnia mnie zwątpienie.
69. Okazuję szacunek także ludziom, którzy nie zgadzają się ze mną.
70. Często przyjmuję na siebie odpowiedzialność.
71. Wyrażam czasem lekceważenie wobec pomysłów gorszych niż moje.
72. Staram się, aby inni ludzie dobrze się czuli w moim towarzystwie.
73. Jestem osobą docenianą.
74. Często wybucham złością.
75. Rzadko ujawniam, co naprawdę czuję.
76. Traktuję innych ludzi jak osoby mniej ważne, ale nie wyrażam tego wprost.
77. Często obawiam się, że mogę stracić sympatię otoczenia.
78. Daję się wykorzystywać.
79. Często nie najlepiej myślę o ludziach.
80. Gdy popełnię błąd, staram się to ukryć.

Za każdą odpowiedź TAK policz sobie 1 punkt i sprawdź, ile ich masz przy każdej z postaw. Nie bierz w ogóle pod uwagę odpowiedzi NIE.
Postawa uległa – odpowiedzi: 5, 8, 9, 10, 17, 18, 26, 30, 31, 38, 39, 47, 48, 52, 53, 64, 65, 66,68, 78.
Postawa agresywna - odpowiedzi: 2, 4, 7, 11, 16, 19, 20, 25, 29, 33, 36, 40, 45, 46, 49, 59, 62, 67, 71, 74.
Postawa manipulacyjna - odpowiedzi: 3, 12, 13, 21, 24, 27, 35, 37, 41, 44, 50, 51, 54, 58, 63, 75, 76, 79, 80.
Postawa asertywna - odpowiedzi: 1, 6, 14, 15, 22, 23, 28, 32, 34, 42, 43, 55, 56, 57, 60, 61, 69, 70, 72, 73.

Interpretacja wyników: ta postawa, przy której masz najwięcej punktów, jest Twoim dominującym nastawieniem do siebie i innych.
Od 0 do 6 pkt. - rzadko prezentujesz tę postawę;
Od 7 do 13 pkt. - często myślisz i zachowujesz się zgodnie z tą postawą.
Od 14 do 20 pkt. - to postawa, którą stosujesz i preferujesz.

Zachowań asertywnych możesz uczyć się w ciągu całego Twojego życia. Z asertywnością nikt się nie rodzi. Mylne jest też twierdzenie, że asertywność lub jej brak wynika z Twojego charakteru…
Błędem jest uznawanie, że to zachowanie dotyczy tylko i wyłącznie odmowy, komunikatu NIE.
Asertywność to wyrażanie siebie, życie w zgodzie z własnymi prawami osobistymi, szanując jednocześnie prawa innych. Asertywność to też proszenie o pomoc. Nie ma nic gorszego w relacjach międzyludzkich, niż sytuacja, gdy jedna ze stron nie mówi dokładnie i jasno o co jej chodzi, skazując drugą osobę na domysły, błędną interpretacje jej zachowania, słów i postawy.
Jak rozpoznać czy dane zachowanie będzie asertywne czy też nie ?
Jeżeli masz dylemat jak się zachować, znajdujesz się w sytuacji trudnej, gdy nie wiesz co zrobić, jak postąpić przeanalizuj swoje przypuszczalne zachowanie pod kątem szacunku do samego siebie. Jeżeli okaże się, że dane zachowanie nie wywołuje u Ciebie straty szacunku do siebie – przypuszczalnie chcesz zachować się asertywnie. Jeżeli dojdziesz do wniosku, że stracisz chociażby odrobinę wewnętrznego szacunku – to prawdopodobnie owe zachowanie nie będzie zachowaniem asertywnym.

0 komentarze Etykiety: Asertywność, Jak odmawiać
Nieasertywne zachowania

Oprócz postawy asertywnej wyróżnia się trzy możliwe sposoby zachowania. Analizując cechy poniższych postaw możesz określić własne skłonności do innych typów zachowania niż asertywne.

1. Postawa uległa, ugrzeczniona, bierna, pokorna, wynika najczęściej z lęku wobec innych osób,
z obawy utraty ich sympatii, z chęci uniknięcia konfliktów, z braku pewności siebie. Zasadą, która została wpojona osobom uległym i nadal się jej trzymają jest posłuszeństwo. Osoby uległe chętnie poddają się kierownictwu innych, łatwo ulegają cudzym sugestiom, a mając odmienne zdanie obawiają się je wyrazić. Zawsze mają jakieś zastrzeżenia wobec siebie i nigdy nie są z siebie zadowolone. Zawsze, gdy coś im się nie uda lub nie zostanie załatwione po ich myśli, obarczają za to winą siebie. Uważają, że nie były dość sprawne, dość wymowne, dość sprytne, żeby dobrze coś zrobić lub załatwić. Ich zdaniem inni ludzie lepiej sobie radzą, mają więcej szczęścia, lepiej umieją urządzić się w życiu itd. Bywa, że osoby uległe rezygnują z jakiejś części swojego wolnego czasu lub zaplanowanych przyjemności, ponieważ ktoś się do nich z czymś wrócił, potrzebował rady lub pomocy. I chociaż wiedzą doskonale, że inni stanowi to nadużycie ich dobrej woli, zgadzają się spełniać te oczekiwania. Najczęściej myślą o sobie: Ja? Jestem tylko takim sobie, szarym, przeciętnym człowiekiem.
Rezultatem postawy uległej jest utrata szacunku otoczenia, lekceważenie, utrata poczucia własnej wartości, poczucie krzywdy, silny stres i wykorzystywanie przez innych.
2. U podstaw postawy agresywnej leży poczucie wyższości, chęć zwrócenia na siebie uwagi,
wyładowanie złości, chęć zmuszenia do uległości oraz brak umiejętności innego zachowania się. W przypadku zachowań agresywnych sytuacje konfliktowe są spostrzegane jako pole walki, a celem staje się wygrana własna i pokonanie innych. W zachowaniach agresywnych dochodzi do respektowania własnych prawa przy jednoczesnym lekceważeniu praw innych ludzi. Osoby przyjmujące postawę agresywną nie liczą się z innymi, nie słuchają ich, podejmują decyzje bez uwzględnienia praw innych. Osoby te działają w myśl zasady „najlepszą obroną jest atak”. Ich strategia polega na naruszaniu terytorium fizycznego i/lub psychicznego drugiej osoby.
Rezultatem tej postawy są ostre konflikty z ludźmi (eskalacja zachowań agresywnych), utrata sympatii otoczenia, ośmieszenie się.
3. Manipulacja. Taką postawę przyjmują osoby, które musiały nauczyć się maskować, ukrywać swoje uczucia. Cechuje je brak otwartości, chęć wygrania cudzym kosztem, nastawienie na wykorzystanie innych, podejrzliwość, nieuczciwość, traktowanie ludzi jako głupszych.
Rezultatem tej postawy jest złość i agresja otoczenia osoby manipulującej, utrata oraz zaufania do niej.
Manipulacja rozumiana jako forma realizowania swoich interesów świadomie, kosztem interesów drugiej osoby, za pomocą oszustwa i przekłamania jest również rodzajem agresji.

Konsekwencją rezygnacji z bycia sobą i braku uczciwości wobec siebie, występujących zarówno w postawie agresywnej jak i biernej, mogą być zaburzenia zdrowotne: zmęczenie, bóle głowy, pleców, rozdrażnienie, a nawet depresja. Zachowania asertywne, jako realizacja przez człowieka jego osobistych praw w kontakcie z drugim człowiekiem, mogą być więc traktowane jako element i warunek zdrowego życia zawodowego i prywatnego.
Przyjęcie postawy asertywnej jest sposobem na życie, którego efektem jest osiągnięcie przez człowieka większego szacunku do siebie i poczucia własnej godności.